Συγκυρίες και γρήγορες αποφάσεις (με λίγη τρέλα, ενδείκνυται)… Δύο από τα πρώτα συστατικά αυτού του ταξιδιού. Μα πως αλλιώς?
Βρισκόμαστε αρχές Σεπτέμβρη, σε ρυθμούς Ράλι Ακρόπολις με στόχο να βοηθήσουμε φέτος όλοι (μετά από τόσα χρόνια απουσίας) στην έκβαση ενός επιτυχημένου ράλι και φυσικά να το απολαύσουμε. Και ναι, οι κριτικές θετικές και το χαμόγελο μετά το πέρας των ημερών αυτών δεν περιγράφεται!
Ακολουθήστε μας στα social media Facebook, Instagram & YouTube για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα μας.
Λίγο πολύ η εποχή του Covid-19 έχει επηρεάσει το πρόγραμμα αγώνων για το έτος. Η διάθεση όμως για δράση δεν λείπει. Η ομάδα μας συμμετέχει στο πρωτάθλημα Crosscar EKO Dirt Games, και ο επόμενος προγραμματισμένος αγώνας είναι 2 - 3 Οκτωβρίου. Η ανακοίνωση για αναβολή του αγώνα και μετάθεσή του σε νέα ημερομηνία δημιουργεί ένα κενό. Και… long story short, το θέαμα των ‘ιπτάμενων Φιλανδών’ μαζί με τα φθινοπωρινά τοπία στη χώρα των 1.000 λιμνών, με εκστασιάζει.
Κάπως έτσι λοιπόν, βρέθηκα στο Ράλι Φιλανδίας έτοιμη να παρακολουθήσω για πρώτη φορά αγώνα WRC εκτός συνόρων. Το να ακολουθείς ένα θεσμό έστω και από διαφορετική θέση είναι συναρπαστικό. Παρόμοια εμπειρία πριν λίγα χρόνια η ακολούθηση του ERC Ελλάδας - Κύπρου. Μα, αυτή τη φορά το θέαμα είναι από αυτοκίνητα που δεν θα τα δούμε την επόμενη χρονιά. Η παρέα μου δεν έχει δει από κοντά ράλι, αλλά είναι έτοιμη να ζήσει την εμπειρία! Ο προγραμματισμός για τις ειδικές διαδρομές, τα ωράρια έγιναν στο άψε-σβήσε.
Γίνεται συνοδηπόρος στην πορεία μας στους αγώνες έχοντας οφέλη μέσω των δραστηριοτήτων και της προβολής μας στην δική σας επιχείρηση.
Κατεβάστε και διαβάστε τον online οδηγό για το πρόγραμμα συνεργασίας της ομάδας.
Το θέαμα μοναδικό. Η Γιουβάσκουλα, η πόλη όπου είναι το κέντρο του αγώνα πραγματικά μοναδική. Το service park βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της, μα και δίπλα από μια λίμνη. Οι κάτοικοι όσο και οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν τα αγωνιστικά από γέφυρες όσο και δίπλα τους καθώς αυτά εξέρχονται ή εισέρχονται στη περιοχή. Βέβαια, δεν υπήρχε η ‘ζωντάνια’ των προηγούμενων ετών, καθώς για την ασφάλεια των ομάδων αρχικά αλλά και όλων, τα διαφημιστικά περίπτερα βρίσκονταν στο πεζοδρομημένο κομμάτι της πόλης όπου ήταν λίγα μέτρα από εκεί.
Η πόλη σε ρυθμούς ράλι, παντού υπήρχαν σημαιάκια, επιγραφές. Στα highlights, η υπερειδική που λαμβάνει χώρα εντός της πόλης, μήκους 2,3 χλμ. Ο σχεδιασμός της είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Ξεκινούσε σε άσφαλτο από μια ευθεία που με μια στροφή 180 μοιρών συνέχιζε παράλληλα προς την αντίθετη κατεύθυνση και στη συνέχεια ανηφόρα σε ένα κομμάτι του πάρκου με ελαφρώς χωμάτινο έδαφος. Στη συνέχεια διασχίζοντας το πάρκο, ένα ακόμη κομμάτι άσφαλτο και τερματισμός!
Η οργάνωση του ράλι είναι πολύ διαφορετική. Στα περισσότερα σημεία των ειδικών διαδρομών υπάρχουν διαμορφωμένοι χώροι πάρκιν αλλά και ενδεδειγμένοι χώροι για διανυκτέρευση με τροχόσπιτα. Στο δρόμο-μονοπάτι για το σημείο που περνά η ειδική είναι σηματοδοτημένα. Επίσης, σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να διασχίσει την ειδική διαδρομή, υπάρχουν σημεία που έχουν πρόσβαση με κριτές και στις δύο πλευρές. Οι παρευρισκόμενοι σε τρελή διάθεση και οι Φιλανδοί ακόμα πιο ‘πορωμένοι’ με τους παγκόσμιους όμοιας καταγωγής.
Η συνέχεια του ταξιδιού είχε και τουριστική διάθεση αφού επισκεφτήκαμε τόσο το Ελσίνκι όσο και το Ταλίν.
Αν και η αφορμή είναι το ράλι από μόνο του, ένα ταξίδι στο εξωτερικό μετά το άκρως περιοριστικό διάστημα που περάσαμε ήταν πηγή θετικής ενέργειας για ό,τι ακολουθήσει.
Σύντομα εντός συνόρων και στη θέση του bucket!
